- poburczeć
- сов. разг. поворчать, побрюзжать+
pogderać, pozrzędzić
* * *сов. разг.поворча́ть, побрюзжа́тьSyn:pogderać, pozrzędzić
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
poburczeć
Смотреть что такое "poburczeć" в других словарях:
poburczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, poburczećczę, poburczećczy, poburczećczał, poburczećczeli, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas, burcząc na kogoś, gderając; pozrzędzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojciec trochę poburczał, ale w końcu się zgodził … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poburczeć — dk VIIb, poburczećczę, poburczećczysz, poburczećburcz, poburczećczał, poburczećczeli pot. «spędzić pewien czas na burczeniu, trochę pogderać, wyłajać kogoś; pozrzędzić» Niezadowolony, poburczał pod nosem przez chwilę. Poburczała na niego, że się… … Słownik języka polskiego
